Wybierając film, dobrze jest zachować neutralność. Raczej nie ryzykuj zaproszenia zespołu na horror. Wiele osób nie jest w stanie oglądać drastycznych scen. Dobrym kompromisem będzie zaproponowanie czegoś bardziej uniwersalnego lub dwóch tytułów do wyboru. Część grupy może udać się na jeden film, a pozostali na drugi. Zwiastuny, trailery i wideo filmu Wszyscy mają się dobrze (1990) - Wdowiec Matteo wyrusza w podróż, by odwiedzić pięcioro swoich dzieci. Wszyscy mają się dobrze. Everybody's Fine. 2009. 7,0 33 166 ocen . 10 564 chce zobaczyć . 5,7 6 ocen krytyków . Strona główna filmu Postanawia wyruszyć w podróż i niespodziewanie odwiedzić całą czwórkę: Davida, który jest „uznanym artystą” w Nowym Jorku, starszą córkę Amy, która „wysoko zaszła w reklamie”, Roberta, „dyrygenta w Chicago” i Rosie – „główną tancerkę w rewii w Las Vegas”. Niestety okazuje się że dzieci go okłamały . Wszyscy mają się dobrze. To jest strona ujednoznaczniająca. Poniżej znajdują się różne znaczenia hasła „ Wszyscy mają się dobrze ”. Wszyscy mają się dobrze (film 1990) – francusko-włoski film w reżyserii Giuseppe Tornatore. Wszyscy mają się dobrze (film 2009) – amerykański film obyczajowy w reżyserii Kirka Jonesa. Wszyscy mają się dobrze (film 1990) i Język włoski · Zobacz więcej » Marcello Mastroianni Odciski dłoni i stóp Mastroianniego przed Grauman's Chinese Theatre w Hollywood Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni (ur. 28 września 1924 w Fontana Liri, zm. 19 grudnia 1996 w Paryżu) – włoski aktor filmowy. . Wszyscy Mają Się Dobrze oglądaj filmOpis FilmuPo śmierci żony Frank postanawia odwiedzić swoje dorosłe dzieci i sprawdzić, jak radzą sobie w życiu. Odtwórz Wszyscy Mają Się Dobrze oglądaj online lektor pl w najlepszej jakości. W naszej stronie odnajdziesz wiele popularnych produkcji filmowych. Film Wszyscy Mają Się Dobrze napisy pl wszedł do kin w 2009 roku w USA. Do Wszyscy Mają Się Dobrze zalukaj scenariusz napisał Kirk Jones. Wszyscy Mają Się Dobrze stworzył Kirk 2009Gatunek: Dramat obyczajowyKraj: USAObsada: Robert De Niro, Drew Barrymore, Kate Beckinsale, Sam Rockwell You might like For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Wszyscy mają się dobrze (film 2009). Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Wszyscy mają się dobrzeEverybody's Fine Gatunek dramat, komedia Rok produkcji 2009 Data premiery świat: 4 grudnia 2009,Polska: 8 stycznia 2010 Kraj produkcji Stany Zjednoczone Język angielski Czas trwania 99 min Reżyseria Kirk Jones Scenariusz Kirk Jones Główne role Robert De Niro,Drew Barrymore,Kate Beckinsale,Sam Rockwell Muzyka Dario Marianelli Zdjęcia Henry Braham Scenografia Henry Braham Montaż Andrew Mondshein Wytwórnia Miramax Films,Radar Pictures,Hollywood Gang Productions Dystrybucja Miramax Films,Forum Film Poland Sp. z Budżet 21 mln dolarów[1] Strona internetowa Wszyscy mają się dobrze (ang. Everybody's Fine, 2009) − amerykański dramat filmowy napisany i wyreżyserowany przez Kirka Jonesa, z Robertem De Niro, Drew Barrymore, Kate Beckinsale i Samem Rockwellem w rolach głównych. Jest to remake włoskiego obrazu Giuseppe Tornatore o tym samym tytule (oryg. Stanno Tutti Bene). Film kręcono w Nowym Jorku i stanie Connecticut. Kilka scen nakręcono na Uniwersytecie Yale’a[2]. Film zebrał mieszane recenzje, a krytycy ogłosili, że „spokojna, charyzmatyczna rola Roberta De Niro uratowała ten film, ale Wszyscy mają się dobrze smakuje jak stereotypowy świąteczny komediodramat”[3]. Zarzucano mu zbytnią jednowymiarowość postaci drugoplanowych[4]. Choć data premiery wyraźnie wskazywała na aspiracje Oskarowe, film nie otrzymał żadnej nominacji. Obraz był wyświetlany w amerykańskich kinach zaledwie przez trzy tygodnie, zarabiając 9,2 miliona dolarów przy budżecie 21 milionów dolarów[1]. Do polskich kin trafił 8 stycznia 2010, a na DVD 7 maja 2010. Opis fabuły Frank Goode (Robert De Niro) próbując odnowić kontakty z dziećmi po śmierci żony, postanawia zorganizować przyjęcie w domu. Gdy wszystko wydaje się być gotowe, okazuje się, że goście nie przyjadą. Frank postanawia sam ich odwiedzić, wyruszając w podróż (autobusami i pociągami, ze względu na zwłóknienie płuc nie wolno mu latać) do Nowego Jorku (do syna, Davida – artysty malarza), Chicago (do córki, Amy, pracującej w reklamie), Denver (do Roberta – muzyka) i Las Vegas (do Rosie – tancerki). Obsada Robert De Niro jako Frank Goode Drew Barrymore jako Rosie Goode Kate Beckinsale jako Amy Goode Sam Rockwell jako Robert Goode Katherine Moennig jako Jilly Melissa Leo jako Colleen Lucian Maisel jako Jack, syn Amy Damian Young jako Jeff James Frain jako Tom Melissa Leo jako Colleen Katherine Moennig jako Jilly James Murtaugh jako Dr Ed Austin Lysy jako Davidi inni. Nagrody Złote Globy 2009 – nominacja: najlepsza piosenka (I Want to) Come Home, w wykonaniu Paula McCartneya GLAAD Media 2009 – nominacja: najlepszy film szeroko rozpowszechniony Piosenki wykorzystane w filmie Catch a Falling Star – Perry Como, autorzy: Lee Pockriss, Paul J. Vance At the Checkout Counter – Joseph Martin Mannequins in Love – Joseph Martin, Marc Ferrari No Fear of Falling – I Am Kloot The Time of Times – Badly Drawn Boy Come Home – Findlay Brown, autorzy: Carl Alty, Ron Brown Findlay I'd Rather Have You – Wanda Jackson, autor: Thelma Blackman Papa Loves Mambo – Perry Como, autorzy: Al Hoffman, Dick Manning, Bickley Reichner So You Are to Me – Peter Bradley Adams (I Want to) Come Home − Paul McCartneyOpracowano na podstawie napisów końcowych. Przypisy ↑ a b Everybody's Fine (2009) (ang.). Box Office Mojo. [dostęp 2010-11-29]. ↑ Filming at Yale University (ang.). Uniwersytet Yale’a. [dostęp 2010-11-29]. ↑ Everybody's Fine (2009) (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2010-11-29]. ↑ Tim Ryan: Critics Consensus: Everybody's Fine Is Just OK (ang.). Rotten Tomatoes, 2009-10-03. [dostęp 2010-11-29]. ↑ Wszyscy mają się dobrze / Everybody's Fine. [dostęp 2020-08-12]. Linki zewnętrzne plakat Wszyscy mają się dobrze w bazie IMDb (ang.) Wszyscy mają się dobrze w bazie Filmweb Wszyscy mają się dobrze w Internetowej Bazie Filmowej ( – oficjalna strona filmu zarchiwizowana w Internet ArchiveKategorie: Amerykańskie komediodramatyAmerykańskie remaki filmówFilmy wytwórni Miramax FilmsAmerykańskie filmy z 2009 rokuFilmy w reżyserii Kirka Jonesa {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Wszyscy mają się dobrze (film 2009) {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us Wszyscy mają się dobrze RECENZJA "Wszyscy mają się dobrze" – film Kirka Jonesa będącym remakiem włoskiego "Stanno tutti bene" to jeden z lepszych dramatów, jakie dane mi było ostatnimi czasy oglądać. Nie miałem co do niego większych oczekiwań, więc tym większe było moje zaskoczenie wraz z kolejnymi upływającymi minutami. Główny bohater – Frank (w tej roli niezawodny Robert De Niro) jest wdowcem, któremu brakuje dobrego kontaktu z dziećmi. Każde z nich odwołuje wizytę w rodzinnym domu wykręcając się wymówkami. Skoro Mahomet nie chce przyjść do góry... Frank decyduje, że odwiedzi każdą ze swoich dorosłych pociech z osobna. W trakcie tej podróży dowiaduje się kilku rzeczy, które zmienią jego sposób patrzenia na relacje rodzinne, dowie się, że nie zupełnie "wszyscy mają się dobrze", że jest sporo niedomówień i kłamstw, o których nie wiedział. "Wszyscy mają się dobrze" to znakomicie skonstruowany dramat z niewielką dawką humoru. Początkowa lekka i humorystyczna forma filmu z czasem przeradza się w coraz bardziej angażujący widza emocjonalnie dramat. Film przedstawia historię, która mogła przydarzyć się każdemu z nas – dzięki temu możemy dostrzec to, czego nie dostrzegamy na co dzień – nie zawsze wszystko "jest ok", czasami pod słowami "wszystko dobrze" kryje się coś zupełnie innego – niewypowiedzianego. Obraz Kirka Jonesa pokazuje, jak wielką wartością dla każdego człowieka jest (czy powinna być) rodzina – w każdej zdarzają się kłótnie, wszędzie są niedomówienia, ale są to zarazem najbliżsi ludzie, wartość, którą powinno się pielęgnować, dlatego warto czasem porozmawiać z osobą, która jest nie dobrym słuchaczem, ale która zawsze sama dużo mówi – jak przekonują się bohaterowie filmu. Nie powinniśmy odsuwać na bok rodziny, szukać wymówek, aby się z kimś nie spotkać, bo nie wiemy, czy w ogóle będzie jeszcze okazja się zobaczyć. Wszystko to podane jest w lekkostrawnej formie, widz nie czuje się przytłoczony sytuacją na ekranie, osobistymi dramatami jednostek. Film płynie spokojnie, tempem podróżującego pociągiem po Stanach Franka, a nieliczne elementy humorystyczne choć na chwilę rozjaśniają trochę obraz. Właściwie od czasu podjęcia przez Franka decyzji o odwiedzinach u swoich dzieci widz nie może oderwać się od ekranu i angażuje się emocjonalnie w to, co widzi na ekranie. Przeplatają się w nim sceny humorystyczne z tymi prawdziwie przejmującymi i nostalgicznymi. Oglądając "Wszyscy mają się dobrze" na zmianę uśmiechałem się i wzruszałem, nie potrafiąc spojrzeć na to z obojętnością, ale jednocześnie nie czułem się przytłoczony wydarzeniami dziejącymi się na ekranie. To duży walor tego filmu. Twórcy nie ustrzegli się jednak kilku scen, które mogą się wydać zbyt ckliwe, czy "typowo amerykańskie". Samo zakończenie również jest trochę "przesłodzone". To, czy widz uzna to za plus, czy minus zależy już od indywidualnych preferencji. Gigant kina, Robert De Niro nie zawodzi również w tym filmie. Gra oszczędnie ( z wyjątkiem jednej sceny), jednocześnie z wielką naturalnością. Od pierwszych minut potrafi przyciągnąć uwagę widza, która nie ulegnie rozproszeniu ani na moment. Klasa sama w sobie, chociaż, jak już wspomniałem – nie należy oczekiwać aktorskich fajerwerków na poziomie jego najlepszych filmów. Trójka odgrywająca role dzieci Franka – Drew Barrymore, Kate Beckinsale i Sam Rockwell również prezentuje wysokie poziom, chociaż najmniej przekonująco zagrał wg mnie właśnie odtwórca roli Roberta. Film doprawiony jest kapitalnymi zdjęciami (brawa dla Henry'ego Brahama) – widoki zachodzącego słońca obserwowanego przez Franka z okna pociągu, czy krajobrazy różnych zakątków Stanów Zjednoczonych oraz oczywiście kilometry kabli, którymi powędrowały miliony rozmów telefonicznych cieszą oko, sprawiają, że widz czerpie przyjemność z ich oglądania. Muzyka Dario Marianelliego również jest dość ciekawa, aczkolwiek nie wyróżnia się niczym szczególnym – można rzec, że jest dość typową, dobrze napisaną muzyką do dramatu. "Wszyscy mają się dobrze" to doskonały dramat angażujący emocjonalnie widza i pokazujący strony życia, od których często odwracamy wzrok udając, że ich nie dostrzegamy. Film w nienachlany sposób skłania do przemyśleń na temat swojego życia. To zarazem jedno z większych zaskoczeń, jakie pojawiły się w tym roku w filmach. Polecam. recenzję możesz znaleźć również pod adresem: Frank Goode, po śmierci żony, próbuje odzyskać kontakt z dorosłymi już dziećmi. Postanawia wyruszyć w podróż i niespodziewanie odwiedzić całą czwórkę: Davida, który jest „uznanym artystą” w Nowym Jorku, starszą córkę Amy, która „wysoko zaszła w reklamie”, Roberta, „dyrygenta w Chicago” i Rosie – „główną tancerkę w rewii w Las Vegas”. Jak wiele wspólnego z rzeczywistością ma to, co Frank wiedział do tej pory o życiu swych dzieci…?- Tytuł oryginalny: Everybody’s Fine - Tytuł polski: Wszyscy mają się dobrze - Reżyseria: Kirk Jones - Scenariusz: Kirk Jones na podstawie scenariusza filmu „Stanni tutto bene” Massimo De Rity, Tonino Guerry i Giuseppe Tornatore. - Muzyka: Dario Marianelli - Zdjęcia: Henry Braham - Czas trwania: 100 min. - Gatunek: Komedia – Dystrybutor: Forum Film Poland - Premiera:Na świecie: W Polsce: Obsada: Robert De Niro – jako – Frank Goode Drew Barrymore – jako – Rosie Kate Beckinsale – jako – Amy Sam Rockwell – jako – Robert Lucian Maisel – jako – Jack Damian Young – jako – Jeff James Frain – jako – Tom Mellisa Leo – jako – Colleen Katherine Moennig – jako – Jilly Brendan Sexton III – jako – Mugger James Murtaugh – jako – doktor Ed Austin Lysy – jako – David Chandler Frantz – jako – młody David Lily Mo Sheen – jako – młoda Amy i inniInne filmy opisane podobnymi tagami: Wszyscy mają się dobrze? Nie do końca. Film też nie. Bohaterem obrazu jest miły starszy pan. Po śmierci żony Frank (Robert De Niro) zajmuje się przede wszystkim domem i ogrodem. Kiedy nagle każde z czworga jego już dorosłych dzieci odwołuje wizytę, pomimo przeciwwskazań lekarza decyduje się sam wyruszyć na spotkanie z nimi. W czasie bolesnej (nie tylko emocjonalnie) podróży odkrywa, że z potomstwem niewiele go łączy. Reżyser Kirk Jones próbuje przedstawić szalenie trudne relacje pomiędzy rodzicem a dziećmi. Niełatwo w takim przypadku nie popaść w banał, nie pokazać problemów pobieżnie, prześlizgując się po tym, co najistotniejsze. Niestety tak właśnie najczęściej dzieje się w filmie "Wszyscy mają się dobrze". W pigułce otrzymujemy streszczenia życia pięciu osób. Razem z głównym bohaterem odkrywamy, że nie wszyscy mają się dobrze, że pomimo zapewnień, dzieci niekoniecznie są szczęśliwe, że wolą kłamać, byle tylko nie zawieść oczekiwań ojca. Film nie jest nadmiernie ckliwy, a samotne sceny z Frankiem - oszczędne, subtelne - robią wrażenie. Problem w tym, że wszystkiego jest tu za dużo. Za dużo problemów, za dużo niedomówień, za dużo tajemnic, za dużo pigułek, za dużo gwiazd kina (obok De Niro, Kate Beckinsale, Drew Barrymore, Sam Rockwell). Na domiar złego czekają nas retrospekcje i nieustanne metafory. Ten nadmiar sprawia, że trudno się zatrzymać, dłużej zastanowić na tym, jak dbać o bliskich. Nawet jeśli obraz skłania do refleksji, to tylko na chwilę. Wszystko bowiem rujnuje finał. Bo niby co? Jedna wizyta, jedna rodzinna tragedia jest w stanie naprawić coś co rozpadało się przez długie lata? Nagle każdy ma czas, by pielęgnować więzi, troszczyć się o siebie na wzajem, mówić prawdę? By w końcu zjeść odpowiednio wypieczonego indyka? Po seansie nie chwytamy za komórkę, by wybrać numer do mamy, taty czy rodzeństwa. A tak właśnie być powinno.

wszyscy mają się dobrze cały film