Jak skończysz owijanie delikatnie ściągnij pierścień z krzesła, zwiń go kilka razy wokół własnej osi i połóż płasko na stole. 5 Początkiem i końcem włóczki owiń i zwiąż pierścień, aby się dobrze trzymał. Jak szybko i prosto założyć perukę?Jak i czym ją przykleić?Jak schować nasze włosy pod peruką?To nie jest trudne! :)Moja kolekcja peruk:https://youtu.be/spRe To może Ci się spodobać. Polubienia: 267,Film użytkownika byQuanna (@byquanna) na TikToku: „Jak zrobić pompony z włoczki #crafttutorial #diy #yarn #zrobtosam #lifehacks #craftingeek #dc #foryoupage #dlaciebie #pompones”.Funky Town - The Dance Queen Group. Dzięki temu możesz zrobić oryginalny obraz. Ale to hobby nie jest najtańsze. Koszt materiałów jest świetny, ale zawsze możesz znaleźć niedrogą alternatywę. Z naszego artykułu dowiesz się jak zrobić perukę lalek samodzielnie i niedrogo. Materiały do peruki . Aby zrobić perukę, będziesz potrzebować następujących materiałów: Do tej włóczki polecane są druty od 12 mm do 25 mm. Chcesz zrobić super ciepłą czapkę na zimę ? Crazy Sexy Wool cię nie zawiedzie. Z 1 motka wydziergasz niezwykle ciepłą czapkę w wyjątkowym kolorze. Włóczki wełniane, różne rodzaje wełny. W zależności od rodzaju wełny, przędza ma różne właściwości. Dodać do niej mąkę i bardzo dokładnie wymieszać, najlepiej tak, aby nie pozostały w niej grudki. Zdjąć z ognia i pozostawić do ostygnięcia. Kiedy masa będzie chłodna, znów postawić garnek na piecu, po raz kolejny zagotować, tym razem dodając cukier.Po wymieszaniu ponownie pozostawić do ochłodzenia. Gotowa masa powinna być gęsta. . Bezpieczne zakupy w 100% bezpieczeństwa zakupów onlinePrzetwarzamy Twoje informacje z zachowaniem najwyższej poufności i nie udostępniamy ich nikomu. Szybka dostawa od 4-6 dni roboczychZłóż zamówienie w dniu roboczym przed 17:00, a my wyślemy je tego samego dnia. Wyrównywanie cen wszystkich produktówWyrównujemy ceny wszystkich naszych produktów. Czytaj więcej tutajZapisz się do naszego newsletteraZapisz się do naszego newslettera i otrzymuj oferty z całej naszej kolekcji. Zaoszczędź do 50% i uzyskaj wiele innych korzyści. Włóczki naturalne i syntetyczne Włóczki do robienia na drutach mogą być wykonane z przędz naturalnych bądź syntetycznych. Od rodzaju surowca, z jakiego zostały wykonane, zależy ich struktura, stopień elastyczności i ścisłości dzianiny oraz wygląd splotu i faktura roboty. Do włóczek naturalnych, czyli pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego zalicza się wełnę, bawełnę, angorę, jedwab, len, moher lub kaszmir. Włóczki syntetyczne powstają w wyniku procesów chemicznych z poliestru, polipropylenu lub akrylu. Są trwalsze niż włóczki z włókien naturalnych, bardziej elastyczne i tańsze. Nadają się do prania w pralce. Na rynku dostępne są także włóczki naturalne z domieszką włókien syntetycznych. Przewaga włóczek naturalnych nad syntetycznymi jest nieco większa gama kolorystyczna (włókna naturalne lepiej chłoną barwnik) i większa miękkość, ale są też droższe niż włóczki syntetyczne. Zobacz także: Jaką wełnę wybrać do robótek? Do włóczek naturalnych zalicza się: włóczkę wełnianą – najpopularniejszy rodzaj włóczki wykorzystywanej do robótek dziewiarskich ze względu na szeroki wachlarz surowców, z jakich została wykonana. Może być to włóczka z wełny owczej: wełna typu szetland (gęsta i mocna), wełna merynosów (cienka i delikatna) lub kaszmir (miękka i delikatna wełna z owiec himalajskich), a także wełna kozia: moher (wełna z kóz angorskich) i kid moher (z koźląt), królicza (cienka i delikatna angora). włóczkę bawełnianą – umiarkowanie miękka, elastyczna i lekko błyszcząca włóczka wykonana z włókien bawełny. włóczka z jedwabiu - bardzo cienka, elastyczna i błyszcząca włóczka z nitek jedwabiu. włóczka z lnu – błyszcząca, elastyczna i szorstka w dotyku. Oznaczenia grubości włóczki Włóczka złożona jest z mocno skręconych pasm (ang. ply). Warto zapamiętać sobie znaczenie angielskich oznaczeń grubości włóczki i zalecane grubości drutów. Podawane oznaczenia są umowne i nierzadko bywa tak, że włóczki o tym samym oznaczeniu u różnych producentów mają inną grubość. Nie powinniśmy zatem na ich podstawie oceniać grubości włóczki. 4-ply – oznacza włóczkę cienką. Najlepiej stosować do niej cienkie druty o grubości 3 mm. DK – skrót od double knitting, oznacza włóczkę średniej grubości, dwukrotnie grubszą od 4-ply. Sugerowane druty o grubości 4mm. Aran – włóczka gruba, najlepsze druty – 5 mm. Chunky – włóczka bardzo gruba, do której potrzebne są druty 7 mm i grubsze. Superchunky to najgrubsze włóczki wymagające najgrubszych drutów. Określanie grubość włóczki Jak powiedzieliśmy wcześniej, nie warto ufać oznaczeniom podawanym przez producentów. Przy wyborze grubości włóczki kieruj się przede wszystkim wagą motka, długością włóczki i jej składem, a także grubością sugerowanych drutów i wielkością próbki zalecanej przez producenta. Zobacz także: Jakie druty wybrać do robótek ręcznych? Zwłaszcza waga i długość motka oraz wielkość próbki są istotnymi kryteriami oceny grubości włóczki. Co najważniejsze – motki o tej samej wadze nie muszą mieć takiej samej długości., co wynika z surowca, jakiego zostały wykonane. Włóczka z owczej wełny jest cięższa niż na przykład włóczka z jedwabiu. Oznaczenia splotów Warto zwrócić uwagę na informację o rodzaju splotu pasm włóczki. Ma to znaczenie dla wyglądu dzianiny i jej faktury. Mocno skręcone włóczki dają ciasną strukturę dzianiny i wyrazistszy wzór, luźno skręcone – luźniejszą strukturę i słabiej widoczny wzór. Niektóre włóczki posiadają specjalny splot, dzięki któremu można uzyskać ciekawą fakturę. Są to włóczki typu boucle – mocno skręcone, tworzące powierzchnię ozdobną pętelkami i chenille – dające efekt zygzakowatych gąsieniczek. Zobacz także: Podstawowe sploty na drutach (zdjęcia) Wideo: Jak zrobić perukę Jellicle Cat: 6 kroków (ze zdjęciami) Wideo: How To Make a Jellicle Cat Wig - Attaching Kanekalon Time-Lapse Tutorial Zawartość: Kroki Pytania i odpowiedzi społeczności Porady Ostrzeżenia Rzeczy, których będziesz potrzebować Inne sekcje Jeśli robisz kostium Jellicle Cat, prawdopodobnie najtrudniejszą i najbardziej onieśmielającą częścią jest peruka. Jest to jednak ważna część kostiumu, ponieważ dzięki niej naprawdę wygląda jak kot. Podczas gdy profesjonalne produkcje sceniczne KOTÓW wykorzystują peruki z włosem jaka, można je naśladować bez golenia jaka. Kroki Zdobądź bazę dla peruki. Najczęściej używanymi materiałami są rajstopy (odcinamy nogi i zszywamy dziurki), czepki kąpielowe czy szydełkowane czapki. Wybierz przędzę, z której chcesz zrobić włosy. Chociaż możesz używać kolorów podobnych do rzeczywistej peruki, łatwiej jest użyć białej i pokolorować ją później, zwłaszcza jeśli będzie miała paski lub inne oznaczenia. Upewnij się, że przędza łatwo pęka i nie jest odporna na barwnik / atrament. Potnij go na dużą ilość kawałków o długości od 5 cali (12,7 cm) do 2 stóp (0,6 m), w zależności od peruki dla kota, którą robisz. Jednak nie walcz jeszcze z tym. Używając narzędzia do przycinania przędzy, zacznij wkręcać przędzę w podstawę peruki. Zawiąż przędzę na środku; będziesz miał dwa kawałki o długości około 2,5 cala, stojące z węzłem pośrodku. Zrób to na całej podstawie peruki. Użyj grzebienia o drobnych zębach, aby postrzępić przędzę. Po postrzępieniu będzie przypominać włosy prawdziwych peruk. Użyj markerów, aby dodać kolor do peruki. Chociaż markery do tkanin są do tego popularne, Sharpies też mogą się sprawdzić, jeśli peruka będzie w większości szara lub czarna (jak na przykład Munkustrap). Robiąc to, miej na uwadze paski i inne oznaczenia. Stylizuj perukę. Chociaż są wyjątki, większość Dachówek ma uszy, które powstają przez skręcenie dwóch wiązek włosów i przytrzymanie ich na miejscu (zwykle używa się do tego kleju, żelu do włosów i lakieru do włosów). Aby upewnić się, że uszy nie wypadną z miejsca, użyj bardzo małych gumek / uchwytów do kucyka wokół końcówek. To sprawi, że na czubkach uszu będą wyglądać jak małe kulki, ale nie sprawi, że twoja peruka będzie wyglądać źle, a często jest to nawet widoczne na perukach profesjonalnych. Pytania i odpowiedzi społeczności Jak strzępić przędzę? Aby wystrzępić przędzę, użyj grubej, wełnianej przędzy i szpilki lub igły. Wbij szpilkę lub igłę w środek wełnianej przędzy i pociągnij w dół i na zewnątrz, rozkładając włókna. Porady Wyjątkiem od „reguły białej włóczki” jest pan Mistoffelees, którego włosy są całe czarne. Jeśli robisz jego perukę, oszczędzaj sobie kłopotów i po prostu użyj czarnej przędzy. Pamiętaj, że wygląd kotów jest bardzo zróżnicowany w różnych produkcjach iw różnych krajach. Jeśli nie jesteś fanem peruk z wersji twojego kraju, spójrz na wersje zagraniczne, które mogą być zaskakująco różne. Długość włosów różni się u różnych postaci i często zmienia się nawet w różnych częściach tej samej reguły włosy na uszy i „baki” powinny być przynajmniej o cal dłuższe niż reszta peruki. Podczas gdy większość sierści Dachowców ma naturalny koci kolor (np. Czarny, biały, brązowy, szary itp.), Niektóre mają nienaturalne kolory. Na przykład włosy Bombaluriny mają kilka jasnoczerwonych plam, Jemima ma kilka gorących różowych, Etcetera ma jasnożółte paski itp. Podczas kolorowania za pomocą Sharpies ciemniejsze kolory będą wymagały więcej pociągnięć. Wykorzystaj to na swoją korzyść; na przykład użyj czarnego Sharpie, aby pokolorować białą perukę na szaro, a następnie użyj więcej pociągnięć, aby dodać czarne paski. Oprócz markerów do barwienia peruk powszechnie stosuje się rozcieńczoną farbę akrylową. Perukę załóż po zakończeniu makijażu. Ostrzeżenia Wybierając przędzę, upewnij się, że utrzyma atrament / barwnik. Nie ma nic gorszego niż całotygodniowa praca nad peruką, tylko po to, by dowiedzieć się, że zrobiłaś czystą białą perukę Victoria i nie możesz nic z tym zrobić. To trwa bardzo długo. Daj sobie przynajmniej miesiąc na samodzielną pracę nad krokiem gwintowania. Podczas strzępienia się przędzy najprawdopodobniej dostaniesz dużo „kurzych króliczków”. Upewnij się, że masz odpowiednie miejsce na ich pozbycie się i upewnij się, że zwierzęta nie będą się do nich zbliżać. Jeśli masz długie włosy, pamiętaj, aby je schować. O ile twoje włosy nie są dokładnie tego samego koloru co peruka, będzie bardzo oczywiste, czy odstają. Chociaż można zrobić perukę z dłuższymi włosami (jak Macavity lub Rum Tum Tugger) tą metodą, pamiętaj, że długości włóczki będą musiały być znacznie dłuższe i prawdopodobnie będziesz musiał kupić więcej włóczki niż za krótsza peruka. Przygotuj się też na włożenie dużo pracy w prawidłowe ułożenie długiej peruki. Im więcej ćwiczysz, może stać się łatwiejsze, więc jeśli popełnisz błąd, wszystko jest w porządku. Wkrótce zostaniesz profesjonalistą! Rzeczy, których będziesz potrzebować Kaptur i materiał Przędza Darner przędzy (wygląda jak duża igła) Markery (markery do tkanin lub Sharpies) Elastyczny (opcjonalny, ale zalecany)Każdego dnia w wikiHow ciężko pracujemy, aby zapewnić Ci dostęp do instrukcji i informacji, które pomogą Ci żyć lepiej, niezależnie od tego, czy zapewni Ci bezpieczeństwo, zdrowie czy poprawi Twoje samopoczucie. W obliczu obecnych kryzysów zdrowotnych i ekonomicznych, kiedy świat drastycznie się zmienia, a my wszyscy uczymy się i dostosowujemy do zmian w życiu codziennym, ludzie potrzebują wikiHow bardziej niż kiedykolwiek. Twoje wsparcie pomaga wikiHow w tworzeniu bardziej szczegółowych, ilustrowanych artykułów i filmów oraz udostępnianiu naszej zaufanej marki treści instruktażowych milionom ludzi na całym świecie. Prosimy o rozważenie już dziś wkładu do wikiHow. Dzisiaj obiecany tutorial. Jak widać w tytule jest " ponieważ planuję zrobić dokładny tutorial krok po kroku od początku, łącznie z czepkiem. Ale to już po maturze. Póki co dzisiaj mam tylko fragment o tym "jak zrobić pasma czesanki". Co prawda Alice się obraziła, że siedzi 2 tygodnie w swoim pokoju i jej stamtąd nie wypuszczam, ale niestety nie mam czasu się nią zająć. Musimy sobie poradzić bez niej. W "internetach" roi się od klejonych wigów z czesanki. Ja klejonego nie chciałam - za dużo zabawy jak na moje oko. Jednak jeżeli ktoś potrzebuje to dosyć dokładny jest tutaj: PART1 PART2. Drugie najczęściej pojawiające się to takie z pasmami moheru szytymi na maszynie (choć można i ręcznie - tutaj polski tutorial). Bardzo dobry i obrazowy po angielsku tutaj, co prawda na małą główkę, ale można powiększyć wymiary. Sama osobiście korzystałam z TEGO świetnego tutorialu na wig z włóczki, ale przy użyciu czesanki. Jak ktoś nie zrozumie mojego wywodu to polecam tam zajrzeć. W przyszłości przekopię dom w poszukiwaniu włóczki, której do tego użyję! Pogoda się oczywiście dzisiaj popsuła :(Zatem zaczynamy! Będziemy potrzebować: 1. Jakiś materiał na czepek - w kolorze zbliżonym do naszej czesanki. Mi pasowała akurat skarpetka. 2. Sznurek w kolorze również zbliżonym do czesanki. Może być mulina. 3. Igła i nitka do przyszycia pasm. W kolorze zbliżonym - ja miałam tylko czarną, ale różnicy nie widać. 4. Wełna czesankowa lub inaczej "do filcowania" (kobieta w pasmanterii nie zrozumiała o co mi chodzi jak zapytałam o czesankę...). U mnie jest to niestety już resztka, więc nie mogę pokazać procesu od początku, włącznie z CAŁYMI pasmami czesanki. Kolor w rzeczywistości jest ciemniejszy. 5. Nożyczki. (Nie zwracajmy uwagi na połamaną rączkę. To najostrzejsze nożyczki jakie mam oraz najwygodniejsze w użytkowaniu.) Dodatkowo polecam wykonywać cały proces na podkładce o dużym kontraście w porównaniu z czesanką z jakiej tworzymy. Krok 1. Czepek. Mój czepek został zrobiony z czubka skarpetki. Skarpeta jest w rozmiarze na moją stopę (nie dziecięca!), czyli coś koło 40-42, zatem doskonale wchodzi na głowę Dal. Obcinamy tę cześć i podwijamy kawałek pod spód żeby się nie pruło. Można wciągnąć gumkę, jeżeli zajdzie taka 2. Robimy pasma "włosów" z czesanki. a) Na początek z naszego sznurka nr2 rozwijamy kawałek, a na końcu robimy supeł. Dzięki temu czesanka nie będzie nam spadać. b) Z czesanki wyszarpujemy pasma (nie wycinamy!) o jakiej chcemy grubości, ale nie za grube i nie za cienkie! Moje są krótkie - jak już wspominałam to resztka. c) Składamy w palcach nasze pasmo na pół, wkładając pomiędzy palec, aby utworzyło nam się "oczko". d) Kładziemy NA naszym paśmie sznurek nr2. Końce pasma (zaznaczone kółkiem) przekładamy nad sznurkiem i przekładamy przez oczko. e) Przeciągnięte końce zaciągamy do samego końca, a tak utworzone "pasemko" przesuwamy na koniec naszego wygląda to tak: 1. Sznurek niebieski leżący na czerwonym. 2. Końce przeciągamy przez oczko. 3. Zaciągamy. Krok 3. Kontynuujemy robienie "pasemek" tak długo jak 4. Kończymy pasmo. Gdy mamy tyle "pasemek" ile chcemy, obcinamy sznurek nr2 i zawiązujemy na obciętym końcu supeł, aby nam nie spadło to co zrobiliśmy. Krok 5. Przyszywamy pasma do czepka. Myślę, że tutaj komentarza nie trzeba. Krok 6. Czubek wiga - to czego sama bardzo nie lubię! Tak jak w przypadku wiga z włosów jest naprawdę mozolne do wykonania, tutaj jest przyjemnością! Czesanka układa się tak jak chcemy, dzięki czemu łatwiej ją ukształtować i przyszyć na czubku. Tutaj mam tylko schemat, bo na czesance nie byłoby widać o co mi chodzi: Naszą czesankę (sznurek czerwony) ZAWIĄZUJEMY (już nie przekładamy) na kawałku sznurka nr2. Końce pasma składamy razem i związujemy kawałkiem sznurka nr2, tak aby nam się nie rozchodziły. Koniec czesanki (oznaczony strzałką) spłaszczamy, aby utworzyć taki spodeczek, który przyszyjemy do 7. Zakładamy wig na głowę naszego Focha i układamy jak chcemy. I Voila! Mam nadzieję, że udało mi się słownie przekazać to co chciałam i udało Wam się zrozumieć. Jeżeli nie, to przy cz. 2 postaram się zrobić znacznie więcej zdjęć i w lepszym świetle... PS. Mam ostatnio problemy z internetem... Podobno gdzieś kable ukradli i coś nie mogą tego naprawić :/ Dziękuję za uwagę i do następnego :] Lalki waldorfskie to ręcznie robione lalki, wykonane z wysokiej jakości naturalnych materiałów, uszyte metodą waldorfską. Stanowią alternatywę dla masowo produkowanych, plastikowych zabawek. Każda lalka jest wyjątkowa i niepowtarzalna – jedyna w swoim rodzaju – jak każdy mały i duży człowiek. Ich nazwa wzięła się od Szkoły Waldorfskiej powstałej przy fabryce Waldorf w Stuttgarcie, w której uczyły się dzieci robotników. Lalki waldorfskie miały pomagać dzieciom w rozwijaniu wyobraźni i budowaniu więzi z naturą. Nazwa lalka waldorfska pochodzi od niemieckiego pedagoga żyjącego w XIX wieku, Rudolfa Steinera (1861-1925), twórcy szkoły waldorfskiej. Według Steinera, zabawki dla dzieci powinny być wykonane z naturalnych materiałów, drewna, wełny i naturalnych tkanin. Dzięki temu dziecko ma bliższy kontakt z przyrodą. Czym są lalki waldorfskie? Lalka waldorfska jest stworzona do przytulania. Do zrobienia takiej lalki wykorzystuje się tylko naturalne materiały: runo owcze i trykot bawełniany, wełnę lub zwierzęce włosy. Lalki waldorfskie mają dziecięce proporcje ciała i delikatne rysy twarzy. Najbardziej charakterystyczną cechą tych lalek jest okrągła główka i delikatnie zaznaczona linia oczu. Dzięki temu twarzyczka nie wydaje się płaska, jak narysowana na kartce papieru, a staje się trójwymiarowa i przypomina buzię dziecka. Tradycyjna lalka waldorfska ma tylko lekko zarysowane usta i oczy. Rączki i nóżki robi się z prostego wykroju, a włosy mogą być najszybszą metodą przyszyte do główki. Wykorzystywane do robienia lalek waldorfskich runo owcze i trykot bawełniany są bardzo wdzięcznymi materiałami. Dają wiele możliwości, więc osoby szyjące lalki często eksperymentują. Efektem są nowe, wykraczające poza tradycyjne metody wykonywania, lalki waldorfskie. Dzięki nowym technikom lalki mają wyraziste, okrągłe policzki, delikatnie zarysowane nosy a nawet wyrzeźbione usta i bródki. Mogą mieć uszy i wyszywane pępki, rzeźbione łokcie i kolana, stopy z palcami i dłonie z kciukami, albo wewnętrzny szkielet, dzięki któremu ich ręce i nogi zginają się, a lalka może przyjmować naturalne pozy. O tak zmodyfikowanych lalkach mówi się często, że są inspirowane lalkami waldorfskimi lub, że są to artystyczne lalki szmaciane. Pomimo, że techniki ich wykonania znacznie odbiegają od tradycyjnych metod, często określa się je nazwą „lalki waldorfskie”. Jest to zabieg czysto pomocniczy. Dzięki temu łatwej zdefiniować i znaleźć lalki o tym szczególnym, uroczym wyglądzie. Wielu twórców nie ogranicza się do założeń szkoły waldorfskiej, a ich kreatywność i wyobraźnia pozwala wyczarować prawdziwe, małe dzieła sztuki. I chociaż nie można o nich powiedzieć, że są to tradycyjne lalki waldorfskie, łączą je wspólne fundamenty: są unikatowe, wykonane ręcznie i z naturalnych materiałów. Materiały używane do robienia lalek waldorfskich Z czego robi się lalki waldorfskie? Wykonywane są wyłącznie z naturalnych materiałów. Moje lalki powstają z wysokiej jakości, czystego runa owczego od polskiego producenta. Na skórę lalek używam specjalnego trykotu bawełnianego produkowanego dla osób robiących lalki. Wykorzystywany przeze mnie trykot wytwarzany jest w Szwajcarii i posiada certyfikat OEKO-TEX®. Tekstylia oznakowane etykietą OEKO-TEX® oznaczają, że produkt został przebadany przez niezależny instytut badawczy pod kątem ponad 100 parametrów istotnych dla zdrowia i uzyskał pozytywne wyniki, zapewniające odpowiedni poziom bezpieczeństwa zdrowotnego. Na włosy wykorzystuję naturalne, wełniane włóczki lub specjalnie przygotowane, piękne włosy zwierząt. Jak zatem powstaje lalka waldorfska? Pierwszym etapem jest stworzenie głowy. Formuje się ją ze zrolowanego i dość mocno opakowanego w gazę runa owczego. Tak przygotowaną główkę owija się następnie mocno sznurkiem, dzięki czemu powstaje charakterystyczna dla tych lalek linia oczu, kształt policzków i owal buzi. Skóra jest uszyta z bawełnianego trykotu. Jest to wytrzymała, lekko rozciągliwa tkanina w pięknych kolorach odzwierciedlających naturalne odcienie skóry. Rączki i nóżki lalki wypełnia się runem owczym. Lalka waldorfska musi być solidnie wypchana i starannie zeszyta na maszynie, żeby szwy nie rozeszły się podczas użytkowania przez długie lata. Włosy lalek można zrobić z różnych, naturalnych materiałów. Dla mniejszych dzieci najlepsze są włosy haftowane wełnianą włóczką. Włóczkowe włosy są bardzo wytrzymałe, nie są podatne na filcowanie i nie mają drobnych włókienek, które mogą wychodzić podczas zabawy. Taką lalką można się bez obawy bawić a kiedy jest taka potrzeba nawet wyprać. Haftowane, długie włosy można czesać palcami i układać w różne fryzury, spinać w kitki, zaplatać warkocze i małe koczki. Inną włóczką wykorzystywaną do tworzenia uroczych czuprynek jest włóczka moherowa. Wełna ta posiada długie „kłaczki”, które po odpowiednim ułożeniu i wyczesaniu idealnie przypominają krótkie, miękkie niemowlęce włosy. Z włóczki moherowej najczęściej robi się „czapeczkę–perukę” przyszywaną do głowy lalki. Tego typu fryzura ułożona jest na stałe i nie ma możliwości jej zmiany. Wykorzystywana przez mnie włóczka DollyMo jest produkowana przez osoby, które same robią lalki. Ma piękne, naturalne kolory - od białego, poprzez blond, do ciemnego brązu. Najbardziej efektywne fryzury dla lalek powstają z kozich włosów. Są to specjalnie przygotowane taśmy z włosami z których robi się peruki. Perukę można zrobić z wełny na szydełku lub uszyć z filcu. Włosy mogą być proste lub kręcone w fale, loczki lub sprężynki. Wyglądają bardzo naturalnie i na pierwszy rzut oka są nie do odróżnienia od prawdziwych włosów. Można je układać w różne fryzury: kitki i warkocze. Ubranka moich lalek uszyte są na maszynie oraz zrobione na szydełku. Używam do ich wykonania naturalnych tkanin i dzianin. Sukienki, bluzeczki i spodenki powstają z wysokiej jakości tkanin bawełnianych w kolorowe, piękne wzory. Stosuję także dzianiny bawełniane, tkaniny wełniane i lny. Gdy szukam materiałów na ubranka zwracam szczególną uwagę, aby były naturalne, miały jak najmniej sztucznych domieszek. Ta sama zasada dotyczy włóczek z których robię buciki, czapeczki i sweterki. Wykorzystuję miękkie i delikatne alpaki, naturalne wełny i włóczki bawełniane w pięknych, żywych kolorach. Ubranka ozdabiam najczęściej bawełnianymi koronkami i wzorzystymi, rypsowymi tasiemkami. Na zapięcia stosuję plastikowe i drewniane guziczki. Staram się wyszukiwać tylko materiały starannie wykonane i wysokiej jakości. Chcę, aby ubranko lalki zachwycało detalami i nadawało swojej właścicielce wyjątkowego charakteru.

jak zrobić perukę z włóczki